"Sonnet XX" by William Shakespeare

A woman's face with Nature's own hand painted
Hast thou, the master-mistress of my passion;
A woman's gentle heart, but not acquainted
With shifting change, as is false women's fashion;
An eye more bright than theirs, less false in rolling,
Gilding the object whereupon it gazeth;
A man in hue, all 'hues' in his controlling,
Much steals men's eyes and women's souls amazeth.
And for a woman wert thou first created;
Till Nature, as she wrought thee, fell a-doting,
And by addition me of thee defeated,
By adding one thing to my purpose nothing.
But since she prick'd thee out for women's pleasure,
Mine be thy love and thy love's use their treasure.

plot: Het gedicht gaat over een man ( 'the master-mistress') die de gracieusheid en het gezicht van een vrouw heeft. De dichter heeft het er in zijn gedicht over dat hij vindt dat de vrouwen van deze persoon moeten 'genieten', daar was hij oorspronkelijk voor 'ontworpen'. Hij heeft het er ook over dat de vrouwen hem lichamelijk mogen hebben, maar dat hij graag de echte, pure liefde van deze man wil.
scene: De 'scene' is niet van toepassing bij dit gedicht, het gaat om de gevoelens.
theme: De liefde, de onbereikbare liefde. Het gaat over een man die schrijft dat hij de liefde van een man wil hebben, maar dat dat niet kan omdat een man voor vrouwen is.
characters: De dichter (die het verteld, maar niet fysiek aanwezig) en de mannelijke muze.
point of view: Het gedicht wordt verteld door de dichter zelf.
personal opinion:
(Isabel) Ik vond het een heel verrassend gedicht, omdat ik zoiets niet verwacht had van de schrijver en zeker niet in die tijd. Ik vond het wel een mooi gedicht, omdat het over een onbereikbare liefde gaat en het wordt heel mooi geschreven (dat het gezicht door de natuur gekleurd is enzovoort).
(Edine) Het is zeker apart dat dit onderwerp aan bod komt in een gedicht uit deze tijd. Het is 'mooi' dat de man de andere man aan de vrouwen overlaat, omdat hij daarvoor bedoelt is.