"Playing with the Grown Ups" by Sophie Dahl (Samenvatting)

De jonge Kitty woont samen met haar moeder (Marina) bij haar opa, oma, nanny en twee jonge tantes. Kitty’s moeder is een bijzondere vrouw met een aparte levensstijl. Ze is jong moeder geworden (van Kitty) en heeft, naast Kitty, nog een tweeling bij een andere man verwekt. Kitty’s moeder is een labiele vrouw die veel huilbuien heeft. Dit waren huilbuien waar Kitty het maar moeilijk mee had, de beste tijd beleefden ze samen als alles goed met Marina ging. Kitty’s vader is de schrijver meneer Fitzgerald, met wie haar moeder een lange tijd een affaire had. Ze heeft haar vader nooit echt ontmoet, het enige wat ze ooit van hem kreeg waren grote ladingen zakgeld en een schoolopleiding.

Voor Kitty is het heerlijk om op te groeien in het huis (Hay House) bij haar familie. Ze leefde een rustig leventje in een mooie omgeving. En ze had altijd veel lol met haar twee tantes (Elsie en Ingrid) die haar mee de pub in probeerden te smokkelen als Marina in London was.
Marina heeft het idee om naar New York te verhuizen, omdat ze het saai vindt worden op Hay House. Maar het plan vertelt ze in eerste instantie niet aan Kitty, omdat ze weet dat ze het daar moeilijk mee zou hebben. Als Kitty dan ook een vlaag van een gesprek tussen Marina en Elsie opvangt over verhuizen naar New York, wordt Kitty woest en verdrietig. Marina vertelt Kitty dan dat het allemaal geen serieuze plannen zijn en dat ze haar nooit alleen achter zou laten. Tijdens dit gesprek met haar moeder hoort Kitty voor het eerst dat haar moeder het saai vindt op Hay House.
Het verhaal van New York verdwijnt weer naar de achtergrond en Kitty verheugd zich op haar verjaardag, die groots gevierd wordt. En zoals het hoort is er een traditie. En bij Kitty’s verjaardag is dat, dat haar moeder haar vertelt over haar geboorte.



Na Kitty’s verjaardag komt Marina thuis van een van haar vele reisjes naar London. Deze keer komt ze thuis met de mededeling dat ze ‘God’ gevonden heeft. Deze ‘God’ is de Indiase goeroe Swami-Ji. In het begin neemt haar omgeving haar niet serieus met deze goeroe, omdat zij meer bevliegingen heeft gehad en haar familie beschouwt deze goeroe ook weer als een bevlieging. Maar al snel zijn er duidelijke veranderingen te merken aan Marina. Zo is ze gestopt met vloeken en mediteert ze veel. En ook haar huilbuien zijn minder geworden.
Marina’s familie (en zo ook Kitty) kunnen niet wennen aan haar nieuwe manier van leven. Als Marina iemand (die ook in de goeroe gelooft) mee naar huis neemt, loopt het bezoek niet goed af en eindigt in een knallende ruzie tussen Marina en haar ouders. Niet alleen omdat ze niet om kunnen gaan met haar levensstijl, maar ook omdat Marina vertelt dat ze naar New York gaat verhuizen, omdat Swami-Ji daarheen verhuist en Marina wil dicht bij hem zijn. Ze neemt Sam, Violet en Nora met zich mee, maar Kitty niet, omdat haar schoolopleiding dan teveel hinder zou ondervinden. Zo heeft ook Swami-Ji het tegen haar gezegd. Kitty moet niet naar een gewone school, maar naar een internaat. Iets dat Kitty absoluut niet begrijpt. Hoe kan een man, die haar nog nooit gezien heeft, beslissen dat zij naar een internaat moet?

Intussen zit Kitty op een kostschool, waar ze haar draai maar moeilijk kan vinden. Ze heeft het er niet naar haar zin, want ze mist de gezelligheid van thuis. Bovendien wordt ze niet geaccepteerd door haar kamergenoten en is ze een buitenbeentje. Na een poosje wordt ze vrienden met Rosaria en Olivia. Langzaamaan begint het leven op de kostschool te wennen, maar toch voelt Kitty zich er niet thuis. Ze had de kostschool heel anders voorgesteld, meer zoiets als Grease. Af en toe krijgt ze bezoek van opa en oma, met wie ze dan naar buiten gaat en ijsjes gaat eten. Van Elsie en Ingrid hoort ze weinig, omdat ze naar Parijs vertrokken zijn. Kitty krijgt ook elke week een brief van meneer Fitzgerald, haar vader. Ondanks het feit dat deze brieven vaak wat onpersoonlijk zijn, vind Kitty het toch fijn om deze brieven te ontvangen.
Op een dag krijgt ze een brief van haar moeder uit New York. Daarin stond dat Marina een visoen gekregen had, waarin Swami-Ji verschenen was. Deze had haar verteld dat het gezin herenigd moest worden, dus Kitty moest naar New York komen om bij haar te wonen. Kitty is heel erg blij dat ze naar New York mag komen, maar ook bedroefd omdat ze haar beste vriendin Rosaria achter moet laten.

Kitty voelt zich snel thuis in New York. Op school voelt ze zich, in tegenstelling tot op de kostschool, voelt ze zich ook goed. Misschien komt dit door het nieuwe uiterlijk dat ze zich in de vakantie heeft laten aanmeten. Hierdoor wordt ze ook redelijk populair op school, zo populair dat ze ook haar eerste ‘vriendje’ hier ontmoet. In New York maakt ze ook voor het eerst kennis met Swami-Ji, al gaat dit niet van harte. Na het bezoek gaat Kitty wel anders over hem en zijn ‘religie’ nadenken. Het lijkt allemaal goed te gaan, Marina is weer gelukkig in de liefde, Kitty heeft het naar haar zin en het hele gezin voelt zich goed in New York. Helaas zijn er ook mindere gebeurtenissen, zo overlijdt haar vader meneer Fitzgerald. Samen met haar moeder gaat ze terug naar Engeland voor de begrafenis. Op deze begrafenis ontmoet ze voor het eerst van haar leven de vrouw van meneer Fitzgerald. Ze maken zelfs een praatje met elkaar, zonder dat zij weet dat Kitty de buitenechtelijke dochter van meneer Fitzgerald is.
Na de begrafenis pakken ze hun gewone leven in New York weer op.
Lang duurt dit niet, want Marina krijgt bericht van Swami-Ji. Hij heeft haar slechte tijden in New York voorspelt en het lijkt hem beter dat ze met het hele gezin terug gaan naar Engeland. Halsoverkop vertrekken ze naar Engeland en vestigen zich in Clapham, in een huis van een oude vriendin van Marina. Het huis ligt een beetje in de buitenwijk. Ook hier voelt Kitty zich snel weer thuis. Ze maakt vrienden met Honor, mag in het schooltoneelstuk meespelen en ze ontmoet ook een leuke jongen genaamd Dylan, met wie ze goede vrienden wordt. Samen met haar moeder organiseert ze een aantal feestjes om de buurt (en haar klasgenoten) beter te leren kennen. Deze feestjes zijn allemaal heel gezellig, maar het leidt wel tot een gedragsverandering van Kitty. Zo gaat ze steeds vaker uit (desnoods zonder haar moeders toestemming) en gebruikt ze overmatig alcohol en begint ze met cocaïne snuiven. Marina is vaak (geestelijk) afwezig, omdat ze zich in haar donkere kamer opsluit of in een dubieuze relatie zit. De enige die de opvoeding van de kinderen op zich lijkt te nemen, is de nanny Nora. Alleen luistert Kitty niet meer naar haar en trekt haar eigen plan. Het overmatig gefeest, alcoholgebruik en drugsgebruik heeft tot gevolg dat ze haar vriendinnen Honor en Rosaria (met wie ze eenmaal in Engeland het contact weer heeft hervat) verliest.
Kitty doet veel dingen samen met haar moeder, zo ook cocaïne snuiven. Tijdens zo’n ‘feestavondje’ met vrienden realiseert Kitty zich ineens dat dit niet is wat ze de rest van haar leven wil doen. Doorslaggevend voor de verandering van haar levensstijl is dat haar moeder die avond ook nog een overdosis neemt en met spoed naar het ziekenhuis gebracht moet worden. Kitty is alleen samen met haar broertje en zusje. Haar moeder is opgenomen in het ziekenhuis en ligt daar nog. Kitty kent maar één iemand die haar kan helpen: Opa! Opa komt hen ophalen en neemt ze mee naar huis. Aangekomen op Hay House voelt Kitty zich onmiddellijk thuis. Ze moet veel nadenken over wat er gebeurt is en hoe het nou verder moet. Na een lang telefoongesprek met Rosaria, aan wie ze haar excuses aan moest bieden, overlegt ze met oma over de toekomst. Kitty wil naar een internaat in Amerika, zelf denkt ze dat dit het beste is. Ze kan niet op Hay House wonen in de wetenschap dat haar moeder in Londen woont en samen met haar moeder in Londen wonen gaat ook niet. Na veel plannen bekeken te hebben besluiten oma en Kitty dat Amerika de beste optie is om heen te gaan. Na een emotioneel afscheid van haar moeder en de overige familie neemt Kitty definitief afscheid en begint aan een nieuw leven in Amerika.

Plot: Kitty's jeugd begint op het Engelse platteland in het huis van haar grootouders, waar zij samenwoont met haar flamboyante, talentvolle moeder, Marina. Een huis vol reuring, liefde en excentrieke gasten. Marina is een ongewone moeder; de mooiste moeder die Kitty kent, maar door haar impulsiviteit en gevoel voor drama tegelijkertijd een moeder om je voor te schamen.Zoals een ander zijn dochter meeneemt naar de supermarkt, neemt Marina Kitty mee op sleeptouw van Engeland naar New York en verder de wereld rond. Ze betrekt haar kinderen bij haar dubieuze relaties, zoals die met de dronkaard Jenkins en de goeroe Laksshmi. Hoe ouder Kitty wordt, hoe beter ze begrijpt dat de moeder die haar altijd met trots vervulde, niet het beste voorbeeld is van een goede ouder.
Scene: Het verhaal begint in Hay House (platteland van Engeland), dan verplaatst het zich (half) naar Londen, daarna komt New York in beeld en tenslotte komen ze weer terug in Engeland (Clapham).
Theme: Een zoektocht naar wat het beste voor jezelf is. De moeder van Kitty moet opzoek naar wat zij het beste vindt en dat moet Kitty ook. Helaas is Marina (Kitty's moeder) daar niet het beste voorbeeld voor haar dochter. Daarbij zijn er vele verleidingen die erbij moeten weerstaan (alcohol,drugs,etc.).
Characters: De belangrijkste karakters zijn Kitty en Marina. Al is Kitty daar het belangrijkste van. Daarbij heb je nog een aantal belangrijkste 'bijfiguren': Opa (Bestepapa), Oma (Bestemama), Ingrid & Elsie (Kitty's tantes) en Sam & Violet (Kitty's tweelingbroertje en-zusje).
Point of view: Het verhaal wordt vertelt vanuit een hij/zij-perspectief. Het wordt verteld vanuit een buitenstaander. De belangrijkste personage is Kitty, maar zij verteld het verhaal niet zelf. Het is een alwetende vertelsituatie.
Personal opinion: Ik vond het een mooi, ontroerend boek. Het was vlot geschreven en daardoor dus goed te lezen en te begrijpen. De wereld waarin het zich afspeelt is realistisch, want ik denk dat er op de wereld wel meer kinderen zijn die ook zo’n levensstijl hebben. Ik vind het niet echt een jongensboek, omdat het veelal over pure meisjesdingen gaat. Het is wel een boek dat ik zeker zal aanraden bij klasgenoten.